Ρεαλισμός
Ο ρεαλισμός αποτέλεσε καλλιτεχνικό ρεύμα της ζωγραφικής την περίοδο 1850-1880. Στα μέσα του 19ου αιώνα, ορισμένοι καλλιτέχνες άρχισαν να απορρίπτουν τον αισθηματισμό του Ρομαντισμού και επιδίωξαν να ξανα-απεικονίσουν τη ζωή με ρεαλιστικό τρόπο.
Χαρακτηριστικά
Στη Γαλλία, ο ζωγράφος Γκουστάβ Κουρμπέ εξέφρασε τη βασική ιδέα αυτού του ρεύματος, που έγινε γνωστό με τον όρο "Ρεαλισμός", με αυτά τα λόγια: "Η ζωγραφική δεν είναι τίποτε άλλο από αναπαράσταση των πραγματικών και συγκεκριμένων πραγμάτων".
Επίσης, όπως γράφει σε μια επιστολή του 1854: "Ελπίζω να κερδίζω πάντοτε τη ζωή μου ασκώντας την τέχνη μου χωρίς να απομακρυνθώ ούτε κατά μία τρίχα από τις αρχές μου, χωρίς να χρειαστεί να πω ψέμματα στην ίδια τη συνείδησή μου, χωρίς να χρειαστεί να ζωγραφίσω ούτε μια πιθαμή μόνον και μόνο για να φανώ ευχάριστος και να αυξήσω τις πωλήσεις μου".
Οι ζωγράφοι και οι λογοτέχνες του ρεαλισμού προσπαθούσαν να απεικονίσουν τη ζωή όπως ήταν, δεν επιδίωκαν να ξεφύγουν από την πραγματικότητα.
Κυριότεροι εκπρόσωποι του ρεαλισμού
Γαλλικός ρεαλισμός
Γερμανικός ρεαλισμός
- Georg von Dillis
- Wilhelm von Kobell
- Friedrich Wasmann
- Friedrich von Amerling
- Ferdinand Georg Waldmuller
- Franz Kruger
- Carl Blechen
- Adolf Menzel
Αμερικανικός ρεαλισμός
- Τόμας Ίκινς
- Γουίνσλοου Χόμερ
- Φράνσις Κοέιτς Τζόουνς
- Τζέιμς Άμποτ ΜακΝίλ Γουίσλερ
- Τόμας Πόλοκ Άνσουτζ
- Ωγκούστους Σεντ-Γκόντενς
- Τζορτζ Μπέλοους
Στην ελληνική πεζογραφία
Η πλειοψηφία των πεζογράφων Ελλήνων που ακολούθησαν τις αρχές του ρεαλισμού ήταν ο Γεώργιος Βιζυηνός, o Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης, αλλά και οι Δημήτριος Βικέλας, Ανδρέας Καρκαβίτσας, Γρηγόριος Ξενόπουλος, Ψυχάρης, Αλέξανδρος Πάλλης, Αργύρης Εφταλιώτης, Ιωάννης Κονδυλάκης, Παύλος Νιρβάνας, Κώστας Κρυστάλλης, Ίων Δραγούμης, Πηνελόπη Δέλτα, Κώστας Παρορίτης, Κωνσταντίνος Θεοτόκης και Κωνσταντίνος Χατζόπουλος.
Δείτε επίσης
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
|
