Vz. 24 (вінтоўка)
Vz. 24 | |
---|---|
Тып: | вінтоўка |
Краіна: | Чэхаславакія |
Гісторыя службы | |
Выкарыстоўвалася: |
см. эксплуатанты |
Войны і канфлікты: | Чакская вайна Грамадзянская вайна ў Іспаніі Другая сусветная вайна Югаслаўскія войны |
Гісторыя вытворчасці | |
Распрацаваны: | 1924 год |
Вытворца: | Československá zbrojovka Brno, a.s. |
Гады вытворчасці: | 1924 - 1944 |
Характарыстыкі | |
Маса, кг: | 4,08 без/4,84 са штыком[1] |
Даўжыня, мм: | 1100 |
Даўжыня ствала, мм: | 590 |
Патрон: | 7,92×57 мм, 7×57 мм[2], 7,65×53 мм аргентынскі Маузэр |
Прынцыпы працы: | слізгальная затвор |
Прыцэльная далёкасць, м: | 2000 м |
Вінтоўка Vz. 24 (чэшск.: Puška vz. 24) — чэхаславацкая магазінная вінтоўка з падоўжна-слізгальнай паваротнай засаўкай. Ёмістасць магазіна — 5 патронаў. Выраблялася з 1924 па 1944[3] у горадзе Поважска-Бістрыца.
Апісанне
Канструктыўна ўяўляла сабой мадыфікацыю нямецкай вінтоўкі Mauser 98. У вінтоўкі быў іншы дызайн, яна была карацей і зручней, чым Mauser 98[4].
Краіны-эксплуатанты

Балівія
Бразілія
Венесуэла
Гватэмала
Германія — пасля акупацыі Чэхаславакіі прынята на ўзбраенне пад найменаваннем Gewehr 24(t). Была на ўзбраенні паліцыі[5] и Вермахта.
Іран -у пачатку 1960-х гадоў былі зняты з узбраення і выстаўлены на продаж.[6]
Іспанія — 50 000 было пастаўлена для Іспанскай Рэспублікі
Кітай
Тайвань
Калумбія
Латвія
Літва
Мексіка
Нікарагуа — у 1937 годзе ў Чэхаславакіі было набыта 1 тыс. вінтовак «vz.24» для Нацыянальнай гвардыі[7]
Парагвай
Перу
Румынія — пад час Другой сусветнай вайны 7,92-мм vz.24 з'яўлялася асноўнай вінтоўкай Румыніі[8]
Сальвадор — з 1924 па 1961 год на ўзбраенні Нацыянальнай гвардыі
Славацкая рэспубліка
Тайланд
Турцыя
Польшча
Украіна: пасля абвяшчэння незалежнасці, ва ўласнасці Міністэрства абароны Украіны засталіся склады мабілізацыйнага рэзерву на тэрыторыі былой УССР. На момант 14 ліпеня 2005 года, засталося 3500 шт. вінтовак VZ-24[9]. 23 лістапада 2005 года Урад Украіны падпісаў пагадненне з Агенцтвам НАТА па матэрыяльна-тэхнічнаму забеспячэнню (NAMSA), у адпаведнасці з якім, апошняя прыняла на сябе абавязак утылізаваць лішкі ўзбраення ў абмен на матэрыяльна-фінансавую дапамогу. У межах утылізацыі, зброя распрадавалася; Станам на 15 жніўня 2011 года, ва ўласнасці Міністэрства абароны Украіны захавалася 500 шт. VZ-24
Уругвай
Чэхаславакія
Эквадор
Эстонія
Югаславія
Галерэя
- Вінтоўка Vz.24
Заўвагі
- ↑ А. Б. Жук. Энциклопедия стрелкового оружия: револьверы, пистолеты, винтовки, пистолеты-пулеметы, автоматы. М., Воениздат, 1993. стр.504
- ↑ The Rifles of Brazil . Архівавана з першакрыніцы 9 лютага 2012. Праверана 22 верасня 2010.
- ↑ М. Р. Попенкер, М. Милчев. Вторая мировая: война оружейников. М, «Яуза», ЭКСМО, 2009. стр.502
- ↑ Československé ruční palné zbraně a kulomety, Miroslav Šáda, Praha, Naše vojsko 1971
- ↑ German Auxiliary Troops // Intelligence Bulletin. vol.III No.1, September 1944. Military Intelligence Service, War Department. Washington, D.C. pages 80-90
- ↑ Persian Mauser/Brno carbines // "Guns Magazine", June 1963. page 34
- ↑ Robert W.D. Ball. Mauser Military Rifles of the World. 5th edition. стр.123
- ↑ А. Б. Жук. Энциклопедия стрелкового оружия: револьверы, пистолеты, винтовки, пистолеты-пулеметы, автоматы. М., АСТ — Воениздат, 2002. стр.582
- ↑ Розпорядження Кабінету міністрів України № 264-р від 14 липня 2005 р. «Перелік військового майна Збройних Сил, яке може бути відчужено»
Спасылкі і літаратура
- CZECH BRNO Vz24 Short Rifle
- A Piece of History. Brno, the Persian Mauser
- А. Б. Жук. Энцыклапедыя стралковай зброі: рэвальверы, пісталеты, вінтоўкі, пісталеты-кулямёты, аўтаматы. М., Воениздат, 735 стар. з илл. 1993. ISBN 5-203-01660-7