Venerdé

C'l artìcul chè 'l è scrit in Arzân

Venerdé (Venerdi in italiân) l'é al dé ed la stmâna tr' al Giovedé e al Sâbet, dal latèin Venĕris dies, giōren ed Vèner

Al parôli inglèişi Friday e tedèsch Freitag a 's arfân quând, un tèimp, l'ēra al dé sâcher ed la dèja Freyja, quêşi cumpâgna a la dèja latèina Vèner.

I venerdé specêl:

• Venerdé Sânt: dû dé préma ed la Pâsqua, la cristianitê l'arcôrda la môrt ed Crést.
• Venerdé işlâmich: per l' Islam al venerdé l'é al dé sânt e as và int al muschéj per l'urasiòun.
• Venerdé ebrâich: a la calêda dal venerdé a cumîncia al shabbath ebrâich, ch' al dûra fîn a la calêda dal dé dôp.

Secònd 'na superstisiòun, che gh'é int i paèiş cristiân, al venerdé l'é un giōren ed melavgóri perché as pèinsa che in cól dé ché a sia môrt Gesó.

In cêrti cultûri în cunsidrêdi ed dimòndi melavgóti al dâti venerdé 13 e venerdé 17.

A gh'é invēci chi cunsîdra al venerdé un dé fortunê a pêrt in dó al câsca cme dâta dal calendâri: al famōş navigadōr Cristoforo Colombo, per eşèimpi, l'é partî dal pôrt ed Palos un venerdé^[1]. P'r i siciliân invēci chi nâs in venerdé l'é un "vinnirinu" (ch' al pré èser tradòt in "venerdèin"), e al srà un òm valurōş e furtunê^[2].

• Stmâna
• Sucesiòun di giōren ed la stmâna

1. ↑ Venerdì 17, una giornata temuta - Tgcom
2. ↑ Artécol insém a Le tradizioni.net ch' al pêrla dal superstisiòun

• Wikimedia Commons contiene file multimediali su Venerdé