Staurogramma

Staurogramma ut ligatura τρ, pars vocabuli σταυρον in Luca 14:27 (Papyrus Bodmer XIV, saeculo secundo).
Solidus sub Anastasio I Dicoro Constantinopoli inter 507 et 518 factus. In obverso stat Victoria, baculum staurogrammate superatum tenens.
Lucerna Christiana ex Caesarea Maritima cui est staurogramma. Glass Factory Museum, Nahsholim, Israel.

Staurogramma, etiam Crux Monogrammatica et simpliciter Tau-Rho appellatum, est ligatura quae in litteris tau (Τ) et rho (Ρ) superpositis consistit. Staurogramma primum adhibebatur ad stauros (Graece σταυρός), vocabulum Graecum crucem Christianam significans, in novis manuscriptis Novi Testamenti sicut P66, P45, et P75 immuendum, paene sicut nomen sacrum, et Iesum cruci fixum manifeste repraesentare poterat.[1]

Nexus interni

  • Christogramma
  • Crux tau
  • Ligaturae Graecae
  • Stauros (crux)
  • Stigma

Notae

  1. ↑ Hurtado 2006.

Bibliographia

  • Hurtado, Larry. 2006. The Staurogram in Early Christian Manuscripts: the earliest visual reference to the crucified Jesus? In New Testament Manuscripts: Their Text and Their World, ed. Thomas J. Kraus et Tobias Nicklas, 207–226. Lugduni Batavorum et Bostoniae: Brill. ISBN 90-04-14945-7, ISBN 978-90-04-14945-8. Summarium.

Nexus externi

Vicimedia Communia plura habent quae ad staurogramma spectant.